Koralowce

Koralowce – Gromada zwierząt zaliczana do parzydełkowców. Koralowce zamieszkują wyłącznie wody morskie w postaci kolonii lub samotnie. Najczęściej występują w płytkich i ciepłych morzach. Skamieliny koralowców znajdowane są już w skałach z ordowiku (ok 485 mln lat temu) a obecnie żyjące pojawiły się w mezozoiku (ok 251 mln lat temu). Występują licznie na terenie północnej Polski w osadach polodowcowych. Spotykane są również na południu ale są często mylone z gąbkami.

Budowa – Koralowce to tzw. polipy o okrągłej budowie ciała rozrastające się często w drzewiaste kolonie. Posiadają podłużny otwór gębowy otoczony czułkami a tarcza gębowa, na której otwór ten się znajduje przechodzi w pień, czyli w główną część ciała polipa. Żyją przyczepione do dna morskiego i osiągają długość ciała od kilku centymetrów do nawet 1,5 metra.

Jak żyły – Występują masowo, kolonijnie lub samotnie w ciepłych i dobrze nasłonecznionych morzach. Prowadzą osiadły tryb życia ale niektóre potrafią się poruszać. Odżywiają się polując za pomocą swoich ramion i parzydełek głównie na zooplankton ale również na skorupiaki, mięczaki i ryby.

Pierwsze koralowce pojawiły się w ordowiku (ok 485 mln lat temu) a niektóre źródła mówią nawet o kambrze, pierwszym okresie ery paleozoicznej (ok 541 mln lat temu). Koralowce paleozoiczne (Denkowce – Tabulata oraz Czteropromienne – Rugosa) wymarły z końcem permu (ok 251 mln lat temu). Obecnie żyjące pojawiły się w mezozoiku (ok 251 mln lat temu).